Duygularımızı Yazıya Aktarma Eğilimimizin Arkasındaki Sebep
Neden Blog Yazarız? Ben Neden Yazıyorum?
Bir anda kalkıp yazmaya başladım. O an yazmasaydım fizyolojik ve mental olarak sarsılırdım. Yazmaya başlayınca daha beter sarsıldım! Tıpkı Sait Faik'in 'Yazmasaydım delirecektim' dediği nokta gibi. Okumak, yüzünü kapatmaktır yazmak ise yüzünü açmak.
Bu ikilemin idrakine vardığım an bir karar verdim. Ya sadece okuyacak fikirlere, insanlara, hatta kendime yüzümü kapatacak, kendi kendimin sesini kısacak içimde yaşayacaktım. Ya da yazarak, fikirlerimi, düşüncelerimi hatta kendimi sesimle teşhir edecektim.
İkinci yolu seçtim. Çünkü yazmak kalıcılıktı. Geride bırakacağım her yazı, her eser beni yaşatmaya, fikirlerimi diri tutmaya devam edecekti.Simyacılar uğraşadursun asırlar öncesinden seslenen Platon'un her okuyucusuyla yeniden yaşaması ölümsüzlüğe kavuşma isteğinin bir yöntemi değil miydi? Eğer haykırmak istediğin fikirlerin varsa neden içinde tutasın ki? İşte beni yazmaya iten asıl amaç bu oldu. 'Birgün sona ereceğini bildiğim bu hayat yolundan bir iz bırakarak ayrılmak.'
Deneme tadında oluşturmaya çalışacağım bloglarımda hakkında fikir sahibi olduğum birçok konudan bulundurmaya çalışacağım. Amacım önce kendimi sonra okuyucularımı düşündürebilmek, konulara farklı açılardan bakabilmelerini sağlamak olucak. Anlatırken anlamak derdindeyim. Hemfikir olmadığımız konularda ise yapıcı eleştrilere daima açık olacağım. Keyifli okumalar.
Bir sanatçı sadece bir eser yaratmaz, kendisi de ortaya koyduğu sanat eseriyle yeniden doğar.
-Danell Jones
Yorumlar
Yorum Gönder